بهبود زمان تکمیل فرایند طراحی بالگرد ترابری با استفاده از روش مبتنی بر ماتریس تبدیل کار

توسعة محصولات هوافضایی در کوتاه‌ترین زمان ممکن، از مهم‌ترین پارامترهای رقابتی در بازار به‌شمار می‌آید. این در حالی است که پیچیدگی ذاتی این محصولات سبب ایجاد چرخه‌های گستردة اطلاعاتی می‌شود که زمان تکمیل فرایند طراحی را به‌شکل چشم‌گیری افزایش می‌دهد. این واقعیت کاستن از زمان تکمیل در کنار حفظ کیفیت را به ضرورتی انکارناپذیر مبدل می‌کند. در این مقاله از طرح اجرایی با ریسک کمینه برای به‌سازی فرایند مفهومی طراحی بالگرد ترابری ای. اچ. 101، به عنوان مورد مطالعاتی، استفاده شده که برای مدیریت تکرارها و کاهش زمان تکمیل بر چارچوب ماتریس تبدیل کار استوار است. این طرح یک سیاست کاری را مطرح می‌کند که در آن وظایف طراحی با بیشترین سطح همگیری در گام‌های نخست طراحی مورد توجه قرار گرفته و با پیشرفت طراحی، دیگر وظایف به‌صورت تدریجی مورد توجه قرار می‌گیرند. جانمایة این طرح، چیدمان مؤثر وظایف طراحی در کنار کاستن از ریسک دوباره‌کاری است. نتایج شبیه‌سازی‌های زمان‌گسسته نشانگر برتری نسبی طرح پیشنهادی نسبت به مدل‌های رایج از منظر زمان تکمیل است. این در حالی است که در این روش در عمل ریسک بازخورد در پایین‌ترین سطح ممکن قرار می‌گیرد.